Eivør Pálsdóttir & Margrét Eir - Heyr, Himna Smiður (Again & Again)

 

Heyr, himna smiður,
hvers skáldið biður.
Komi mjúk til mín
miskunnin þín.
Því heit eg á þig,
þú hefur skaptan mig.
Eg er þrællinn þinn,
þú ert drottinn minn.

Guð, heit eg á þig,
að þú græðir mig.
Minnst þú, mildingur, mín,
mest þurfum þín.
Ryð þú, röðla gramur,
ríklyndur og framur,
hölds hverri sorg
úr hjartaborg.

Gæt þú, mildingur, mín,
mest þurfum þín,
helzt hverja stund
á hölda grund.
Send þú, meyjar mögur,
málsefnin fögur,
öll er hjálp af þér,
í hjarta mér.

 

Eivør Pálsdóttir - Heyr Himna Smiður (Up!)

 

Heyr, himna smiður,
hvers skáldið biður.
Komi mjúk til mín
miskunnin þín.
Því heit eg á þig,
þú hefur skaptan mig.
Eg er þrællinn þinn,
þú ert drottinn minn.

Guð, heit eg á þig,
að þú græðir mig.
Minnst þú, mildingur, mín,
mest þurfum þín.
Ryð þú, röðla gramur,
ríklyndur og framur,
hölds hverri sorg
úr hjartaborg.

Gæt þú, mildingur, mín,
mest þurfum þín,
helzt hverja stund
á hölda grund.
Send þú, meyjar mögur,
málsefnin fögur,
öll er hjálp af þér,
í hjarta mér.

 

Eivør Pálsdóttir - Hugsi Bert Um Teg

 

Svøvnleysa náttin
Er nú aftur her
Komin at vitja meg
Enn einaferð

Heimleysur longsul
Floymir inn um hurðagátt
Fyllir tøgnina
Nú í nátt

Tímarnir hanga
Og eg hugsi bert um teg
Heimurin endar
Men eg hugsi bert um teg

Larmandi býður
Og eg gangi inn í
Mannamúgvur
Vinir eg ei havi sæð í langa tíð

Dansi í náttini
Tíðin hongur
Men enn er tað bara tú
Í mínum tonkum

Tímarnir hanga
Og eg hugsi bert um teg
Heimurin endar
Men eg hugsi bert um teg
Eg eri fangað
Tú hevur kastað gand á meg
Dagarnir ganga
Og eg hugsi bert um teg
Hugsi bert um teg
Hugsi bert um teg
Hugsi bert um teg

 

Eivør Pálsdóttir - Mjørkaflókar

 

Mjørkaflókar leggja seg
Sum ein dúnmjúk dýna yvir bygdina
Tú stendur við gluggan og hyggur út
Í tokudalin

Grátt út yvir grátt
Fjalt er alt sum var grønt og blátt
Høgu fjøllini
Eru ballað inn
Í mjørkaflókar

Eygu tíni eru fjar
Sum síggja tey okkurt eingin annar sær
Eg hevði ynskt eg sá við tínum eygum
Tín veruleika

Grátt út yvir grátt
Fjalt er alt sum var grønt og blátt
Høgu fjøllini
Eru ballað inn
Í mjørkaflókar

Aldrin kendist tú
So langt burturi sum nú
Men eg síggi teg
Gjøgnum opini
Millum regndropar

 

Eivør Pálsdóttir - Verð Mín

 

Fríða náttin er ein eimur
Stjørnugrús, nú vaknar heimur
Nakin standi eg
Eina her

Maður vakur men so styggur
Nærkast varisliga, hyggur
Taradimt er hár
Tinnunhúð

Verð mín
Verð mín
Verð mín
Verð mín

Undan fert tú eftir hæli
Bangin, stundar eftir sælu
Tøld eg fylgi tær
Verð hjá mær

Nærkast hav og himmalrendur
Kveiktar skelva tínar hendur
Til tín komi inn
Nem við meg

Verð mín
Verð mín
Verð mín
Verð mín

Skrínið læsti, lykil fjaldi
Signaði ímóti galdri
Maður er mítt hav
Nátt er av

Tokkabundin hann meg fevnir
Nevnir meg ein eydnulut
Farin eru øll
Einsamøll

Verð mín
Verð mín
Verð mín
Verð mín

Verð mín
Verð mín
Verð mín
Verð mín

Verð mín
(Mín ham mítt hylki)
Verð mín
(Eg sakni tað ikki)
Verð mín
(Ein ham mítt hylki)
Verð mín
(Eg gloymi tað ikki)

 

Eivør Pálsdóttir - Heyr Himna Smiður

 

Heyr, himna smiður,
hvers skáldið biður.
Komi mjúk til mín
miskunnin þín.
Því heit eg á þig,
þú hefur skaptan mig.
Eg er þrællinn þinn,
þú ert drottinn minn.

Guð, heit eg á þig,
að þú græðir mig.
Minnst þú, mildingur, mín,
mest þurfum þín.
Ryð þú, röðla gramur,
ríklyndur og framur,
hölds hverri sorg
úr hjartaborg.

Gæt þú, mildingur, mín,
mest þurfum þín,
helzt hverja stund
á hölda grund.
Send þú, meyjar mögur,
málsefnin fögur,
öll er hjálp af þér,
í hjarta mér.